Slangenarend 3 · 8, 8-9 · 56, 60-61

Meest dichtbijzijnde broedgebieden in Frankrijk en Polen, en verder tot in Azië; overwintert in Afrika.

De eerste vier gevallen betroffen vogels die mogelijk door voedselgebrek in slechte conditie waren. In de zomers van 1996 en 1997 bevonden zich op de Hoge Veluwe, Gelderland, voor het eerst vogels die aantoonden geen problemen te ondervinden met het vinden van voedsel (reptielen). Sinds 1999 zijn er ieder jaar waarnemingen, tot minstens 11 in 2011, en pleisteren er bijna iedere zomer exemplaren in 'reptielengebieden', zoals Fochteloërveen, Drenthe/Friesland, en de Hoge Veluwe.  Het betreft vrijwel altijd onvolwassen vogels en, hoewel er soms sprake is van territoriaal gedrag, is er tot nu toe geen nest gevonden. De kans op een broedgeval lijkt echter aanwezig al was het maar omdat het broedgebied van de soort zich in de 19e eeuw nog uitstrekte tot in Duitsland, Denemarken en vermoedelijk België. De soort wordt sinds 1 januari 2012 niet langer beoordeeld door de CDNA en tegenwoordig worden elk jaar 10 exemplaren of meer gemeld, verspreid over alle provincies maar nog wel met een zwaartepunt in de grote veen- en heidegebieden.